W pierwszej połowie 2025 roku ubezpieczone straty katastroficzne osiągnęły 100 mld USD — drugi najwyższy wynik w historii. Pożary w USA i burze konwekcyjne dominują w raportach Aon i Gallagher, ujawniając, jak zmienia się rynek ubezpieczeń i reasekuracji w erze klimatycznego ryzyka.
Globalne ubezpieczone straty katastroficzne osiągnęły w pierwszej połowie 2025 roku co najmniej 100 miliardów USD, co sprawia, że jest to drugi najkosztowniejszy okres w historii pod tym względem. Ten wynik jest znacząco wyższy niż średnia dla pierwszych połówek lat XXI wieku, wynosząca 41 miliardów USD. Wstępne szacunki tegorocznych strat za trzy kwartały (około 105 miliardów USD) były o 8% niższe od średniej dekadowej (114 miliardów USD). Ostatecznie, dane te potwierdzają długoterminowy trend wzrostu strat z katastrof naturalnych o 5–7% rocznie w ujęciu realnym. Konieczność integracji czynników ESG oraz adaptacji do dynamicznie rosnącego ryzyka klimatycznego jest kluczową implikacją dla sektora ubezpieczeniowego.
USA odpowiadają za 90% globalnych strat ubezpieczonych – rekordowe pożary w Kalifornii i ekstremalne burze
Analiza Aon, zawarta w raporcie „1H 2025 Global Catastrophe Recap„, wskazuje, że Stany Zjednoczone w pierwszej połowie 2025 roku odpowiadały za ponad 90% światowych ubezpieczonych strat katastroficznych. Największym pojedynczym zdarzeniem były pożary w rejonie Los Angeles w styczniu 2025 roku, które wygenerowały około 40 miliardów USD strat ubezpieczonych (Palisades Fire to 23 mld USD, natomiast Eaton Fire to 17,5 mld USD), ustanawiając rekord dla tego typu katastrofy. Dodatkowo, gwałtowne burze konwekcyjne (SCS – Severe Convective Storms) w USA przyczyniły się do strat ubezpieczonych rzędu 44 miliardów USD w 1H 2025. Dla porównania, inni czołowi reasekuratorzy, jak Munich Re i Swiss Re Institute, szacowali globalne straty ubezpieczone za pierwszą połowę 2025 roku na 80 miliardów USD, również podkreślając dominację roszczeń z USA. Pomimo rekordów w USA, sezon cyklonów tropikalnych był spokojniejszy niż oczekiwano. Z kolei raport „Gallagher Re Natural Catastrophe and Climate Report Q3 2025” zauważa, że trzeci kwartał 2025 roku odnotował najniższe straty katastroficzne od 2016 roku, szacowane na około 15 miliardów USD, głównie z powodu łagodnej aktywności huraganowej.
Luka ubezpieczeniowa najniższa od dwóch dekad, ale globalna ochrona wciąż niewystarczająca
Wysokie straty w wysoko ubezpieczonych Stanach Zjednoczonych miały bezpośredni wpływ na globalny wskaźnik luki ubezpieczeniowej (protection gap) – różnicy między całkowitymi stratami ekonomicznymi a stratami ubezpieczonymi. Ta luka ubezpieczeniowa osiągnęła historycznie niski poziom 38% w pierwszej połowie 2025 roku, w porównaniu do średniej z XXI wieku wynoszącej 69%. Chociaż całkowite straty ekonomiczne za pierwsze trzy kwartały 2025 roku (214 miliardów USD) były niższe niż średnia dekadowa (338 miliardów USD), ten niski wskaźnik ukrywa ogromne luki ochronne w innych regionach. Przykładowo, w regionach Azji-Pacyfiku i Afryki straty wyniosły około 29 miliardów USD, z czego tylko około 5 miliardów USD było ubezpieczone. Rosnąca częstotliwość i intensywność ekstremalnych zjawisk atmosferycznych potęguje ryzyko klimatyczne. W obliczu tego, Munich Re sugeruje, że środki ostrożności i ograniczenie nowej zabudowy na obszarach wysokiego ryzyka mogą pomóc w utrzymaniu rozsądnych składek ubezpieczeniowych.
Reasekuracja i ESG pod presją klimatu – ubezpieczyciele muszą mierzyć własne emisje
Ciągły wzrost strat z tytułu katastrof naturalnych zmusza sektor finansowy do głębszej integracji czynników ESG. Globalni ubezpieczyciele określają, że aspekty ESG mają największy wpływ na inwestycje (91%) oraz proces underwriting i zarządzanie ryzykiem (po 90% i 88% badanych). Istotnym wyzwaniem jest pomiar i raportowanie tzw. „ubezpieczonych emisji” (insurance-associated emissions), zaliczanych do emisji zakresu 3 (downstream). Monitorowanie tego wskaźnika ma za zadanie zachęcać ubezpieczycieli do bardziej zrównoważonych praktyk ubezpieczeniowych. Tymczasem, spokojny sezon huraganowy na Atlantyku wpływa na dynamikę cen na rynku reasekuracji. Prognozy, takie jak te cytowane przez Gallagher Re, sugerują, że w przypadku utrzymania niskiej aktywności katastroficznej, ceny reasekuracji mogą ulec dalszemu złagodzeniu, z prognozowanymi spadkami na poziomie 5–15% podczas odnowień 1 stycznia 2026 roku.
Czytaj też:
Fotografia: Venti Views, Unsplash
